Jaki profil na zadaszenie tarasu? Dobór stali i przekrojów

Redakcja 2025-07-28 05:38 | Udostępnij:

Zastanawiasz się, jaki profil na zadaszenie tarasu będzie najlepszym wyborem dla Twojego wymarzonego zakątka pod chmurką?

Jaki profil na zadaszenie tarasu

Czy stal jest faktycznie tym materiałem, którego potrzebujesz, a może jednak drewno skradnie Twoje serce? Jakie konkretne przekroje profili stalowych zapewnią Ci spokój na lata, podczas gdy za oknem szaleje zawierucha, a jak wybrać te właściwe, by nie przepłacić i jednocześnie nie martwić się o trwałość konstrukcji?

Czy warto zlecić to zadanie fachowcom, czy raczej chwycić za spawarkę i ruszyć do dzieła samodzielnie? Odpowiedzi na te i inne palące kwestie znajdziesz w dalszej części artykułu, gdzie rozłożymy wszystko na czynniki pierwsze, niczym doświadczeni architekci w ożywionej dyskusji o najlepszych rozwiązaniach.

Analizując dostępne dane odnośnie budowy zadaszeń tarasowych, można wyróżnić kilka kluczowych zmiennych wpływających na wybór konstrukcji stalowej. Zwróćmy uwagę na następujące kwestie:

Kryterium Zastosowania Przykładowe Wymiary Profilu (mm) Typowy Materiał Pokrycia Potencjalne Obciążenia (w tym śniegowe)* Orientacyjny Koszt Materiału (PLN/mb) - 2025
Konstrukcja Główna (Belki Nośne) 100x50x3, 120x60x3, 150x50x4 Blachodachówka, Poliwęglan Kompaniowy, Szkło Średnie do Wysokich (zależne od regionu i odległości między słupami) 35 - 80
Belki/Krokwie Podpierające Pokrycie 80x40x3, 100x40x3, 60x30x3 Blachodachówka, Poliwęglan Kompaniowy Średnie (zależne od rozstawu łat) 25 - 50
Łaty Dachowe (Wsporniki Pokrycia) 40x40x2, 50x30x2, 60x30x2 Blachodachówka, Poliwęglan Kompaniowy Niskie do Średnich (zależne od rozstawu krokwi) 15 - 30
Słupy Nośne 80x80x3, 100x100x3, 120x120x4 Bezpośrednie wsparcie dla konstrukcji Wysokie (przenoszą obciążenia z belek na fundament) 40 - 90

*Wartości obciążeń śniegowych należy zawsze weryfikować z lokalnymi przepisami budowlanymi i normami, zależnie od strefy klimatycznej.

Jak widać z powyższego zestawienia, wybór odpowiedniego profilu stalowego na zadaszenie tarasu to nie lada wyzwanie, przypominające trochę rozszyfrowywanie starożytnych hieroglifów. Przykładowo, kiedy rozważamy konstrukcję główną, profil 100x50x3 wydaje się rozsądnym wyborem na rozpiętość 6 metrów, szczególnie gdy po jednej stronie planujemy mocowanie do płyty balkonowej, a po drugiej rozstawi cztery słupy nośne. Pamiętajmy, że rozpiętość 6 metrów to już spore wyzwanie, dlatego wzmocnienia w postaci dodatkowych słupów są tu kluczowe.

Co do belek podpierających, tutaj często pojawia się dylemat: prostokątne czy kwadratowe? Zgodnie z prawami fizyki i logiki, profile prostokątne, ustawione "na sztorc", oferują podobną wytrzymałość przy niższej wadze i potencjalnie niższej cenie. To może być dobry argument, gdy liczymy każdy grosz, a czasami każda sto kilkadziesiąt złotych robi różnicę. Z kolei łaty dachowe, dla rozstawu około 80-100 cm, wydają się lepiej sprawować w wymiarach 60x30x3. Profil 60x40x3 może być trochę "na wyrost", ale jak to mówią – lepiej mieć i nie potrzebować, niż potrzebować i nie mieć, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z obciążeniem dachu blachodachówką.

Profile stalowe na konstrukcję główną zadaszenia

Kiedy mówimy o konstrukcji głównej zadaszenia tarasu, myślimy o kręgosłupie całej budowli. To właśnie główne belki nośne dzierżą na swoich barkach ciężar całej konstrukcji, w tym pokrycia, śniegu zimą i dynamicznych obciążeń od wiatru. Wybór odpowiedniego profilu stalowego w tym przypadku jest absolutnie kluczowy dla bezpieczeństwa i długowieczności naszego zadaszenia.

Najczęściej stosowanymi profilami do tego celu są spawane profile zamknięte: prostokątne lub kwadratowe. Ich wytrzymałość wynika z równomiernego rozłożenia naprężeń w czterech ściankach. Rozmiary takich profili, jak 100x50 mm, 120x60 mm czy nawet większe, z odpowiednią grubością ścianki, zapewniają niezbędną sztywność i odporność na zginanie. Pamiętajmy, że rozpiętość belki, która ma być podparta, ma ogromne znaczenie – im większa, tym mocniejszy profil będzie potrzebny.

W kontekście rozmowy o zadaszeniu o rozpiętości 6 metrów, gdzie jedna strona jest podparta na płycie balkonowej, a druga na słupach, profil główny 100x100x3 mm lub prostokątny 120x60x4 mm wydaje się być rozsądnym wyborem, zapewniającym odpowiednie marginesy bezpieczeństwa. Grubość ścianki profilu, wynosząca minimum 3 mm, jest tu zalecana, aby uniknąć deformacji pod wpływem obciążeń.

Warto zwrócić uwagę na dopuszczalne obciążenia. Producenci profili często udostępniają tabele wytrzymałości, które pomogą nam w dobraniu odpowiedniego profilu do przewidywanych obciążeń. Nie możemy zapominać o wpływie czynników atmosferycznych, takich jak ciężar zalegającego śniegu, który potrafi być naprawdę znaczący, zwłaszcza w rejonach górskich czy wczesną wiosną.

W przypadku, gdy konstrukcja ma być mocowana do płyty balkonowej od spodu, kluczowe jest solidne połączenie z betonem lub stalową belką nośną płyty. Warto rozważyć wsparcie dodatkowymi słupami, nawet jeśli pierwotny plan zakładał jak najmniej punktów podparcia. Bezpieczeństwo zawsze powinno być na pierwszym miejscu, bo jak wiemy, "lepiej być przygotowanym na najgorsze i cieszyć się najlepszym".

Wybór profilu na belki podpierające zadaszenie

Przejdźmy teraz do belek, które bezpośrednio podtrzymują pokrycie dachowe. To te elementy stanowią rusztowanie dla blachodachówki, poliwęglanu czy szkła. Od ich wytrzymałości i odpowiedniego rozstawu zależy, czy nasze zadaszenie będzie stabilne i solidne, czy też zaczniemy słyszeć niepokojące skrzypienie podczas silniejszych podmuchów wiatru.

W tym miejscu często pojawia się pytanie o stosunek szerokości do wysokości profilu. Profile prostokątne, ustawione pionowo (na swojej wyższej osi), lepiej znoszą obciążenia zginające niż profile kwadratowe o tym samym przekroju, ponieważ moment bezwładności dla takiej orientacji jest większy. Oznacza to, że przy tej samej wytrzymałości możemy zastosować lżejszy i potencjalnie tańszy profil. To taki sprytny myk inżynieryjny, który może nam trochę zaoszczędzić.

Rozważając konkretne wymiary, profile takie jak 80x40 mm, 100x40 mm, czy nawet 60x30 mm, z grubością ścianki 3 mm, sprawdzą się świetnie jako elementy nośne dla pokrycia dachowego. Kluczowe jest jednak to, jak gęsto będziemy je rozmieszczać. Zwykle rozstaw belek krokwiowych waha się od 80 do 120 cm, w zależności od rodzaju pokrycia i przewidywanych obciążeń.

Jeśli planujemy pokrycie z blachodachówki, o czym była mowa w przykładzie, to rozstaw belek podpierających około 80-100 cm jest dość typowy. W takim przypadku profil 60x30x3 mm może okazać się wystarczający, chociaż 80x40x3 mm da nam jeszcze większy margines bezpieczeństwa i spokoju ducha. Trzeba pamiętać, że każda oszczędność na elementach konstrukcyjnych może się później zemścić, a nasza inwestycja w tanie profile może okazać się… droższa w dłuższej perspektywie.

Ważne jest również to, jak belki będą mocowane do konstrukcji głównej. Solidne spawane połączenia lub użycie odpowiednich kątowników i śrub zapewni integralność całej konstrukcji. Nie zapominajmy, że stal pracuje, a każde połączenie musi być przemyślane i mocne, jak fundamenty dobrego związku.

Przekroje profili na łaty dachowe zadaszenia

Przechodząc do najmniejszych elementów konstrukcyjnych, czyli łat dachowych, mówimy o elementach, które bezpośrednio przenoszą obciążenia z pokrycia na belki nośne. Ich zadaniem jest utrzymanie blachodachówki, poliwęglanu czy innych materiałów, a także zapewnienie odpowiedniego rozstawu, który jest kluczowy dla prawidłowego montażu i szczelności dachu.

W przypadku zadaszeń tarasowych, gdzie zazwyczaj stosuje się lżejsze pokrycia, jak blachodachówka czy poliwęglan, profile o mniejszych przekrojach bez problemy spełnią swoje zadanie. Popularne są profile typu 40x40 mm, 50x25 mm, czy też wspomniane wcześniej 60x30 mm, oczywiście z odpowiednią grubością ścianki.

Kluczowe jest tutaj to, jaki będzie rozstaw tych łat, co z kolei zależy od samego rodzaju pokrycia. Na przykład, blachodachówka ma zazwyczaj określony rozstaw montażu, który należy precyzyjnie zachować. Poliwęglan komorowy ma swoje specyficzne wymagania dotyczące rozstawu wsparcia, zazwyczaj podawane przez producenta. Zbyt duży rozstaw łat może spowodować ugniatanie się pokrycia, a nawet jego uszkodzenie pod wpływem obciążeń.

Jeśli naszym głównym celem jest uzyskanie rozstawu między łatami na poziomie 80-100 cm, to profil o wymiarach 60x30 mm z grubością ścianki 2 mm lub 3 mm powinien być wystarczający. Niektóre źródła sugerują, że nawet profil 50x25x2 mm może być stosowany w mniej wymagających zastosowaniach, ale osobiście, dla większego spokoju ducha i prewencji przed ewentualnymi "niespodziankami", skłaniałbym się ku rozwiązaniom o nieco większym przekroju.

Warto też pamiętać o sposobie mocowania łat do belek nośnych. Najczęściej stosuje się spawanie lub przykręcanie specjalnymi wspornikami. Niezależnie od metody, połączenie musi być solidne i trwale zabezpieczone przed korozją, bo inaczej nasza praca może pójść na marne w ciągu kilku zimowych miesięcy.

Grubość ścianki profilu stalowego do zadaszeń

Grubość ścianki stalowego profilu to jeden z tych parametrów, które niby są oczywiste, ale diabeł zawsze tkwi w szczegółach. To ona w dużej mierze decyduje o wytrzymałości całej konstrukcji, jej sztywności i odporności na odkształcenia. Czy naprawdę potrzebujemy aż 3 mm na łaty, czy wystarczy eleganckie 2 mm?

Generalnie, dla konstrukcji głównych i belek nośnych, minimalna grubość ścianki profili stalowych powinna wynosić 3 mm, a w przypadku większych obciążeń czy rozpiętości, sięgać nawet 4-5 mm. To daje nam pewność, że konstrukcja wytrzyma napór śniegu, deszczu, a także obciążenia dynamiczne, na przykład od silnego wiatru. Pamiętajmy, że stal z cieńszą ścianką szybciej ulega deformacji, a to może prowadzić do tragicznych w skutkach konsekwencji.

Dla łat dachowych, gdzie obciążenia są zazwyczaj mniejsze, grubość ścianki rzędu 2 mm może być wystarczająca, pod warunkiem odpowiedniego rozstawu i zastosowania profili o większym przekroju. Na przykład, profil 60x30x2 mm może być odpowiedni przy mniejszych rozpiętościach między belkami nośnymi. Jednakże, jeśli przewidujemy większe odległości pomiędzy łatami, lub jeśli zależy nam na maksymalnej pewności, warto zainwestować w profil o ściankach 3 mm.

Cena oczywiście rośnie wraz z grubością ścianki, ale w tym przypadku oszczędność może okazać się złudna. Konstrukcja, która się ugnie lub pęknie, będzie kosztować nas znacznie więcej – zarówno w aspekcie finansowym, jak i nerwowym. Lepiej dmuchać na zimne i wybrać profil o grubości, która daje nam pewność, że nasza inwestycja będzie służyć przez długie lata.

Przy wyborze profili warto zwrócić uwagę na informacje od producenta dotyczące dopuszczalnych obciążeń dla danego przekroju i grubości ścianki. Są to cenne dane, które pomogą nam podjąć świadomą decyzję i dobrać materiał idealnie dopasowany do naszych potrzeb.

Kształt profili stalowych: kwadratowe vs. prostokątne

Pojawia się nieuchronne pytanie, które często spędza sen z powiek wielu majsterkowiczom: czy wybrać profile stalowe kwadratowe, czy prostokątne? Wybór między nimi może wydawać się subtelny, ale ma swoje konsekwencje dla wytrzymałości, ciężaru i oczywiście ceny całej konstrukcji.

W teorii, profile kwadratowe mają identyczną wytrzymałość niezależnie od osi obciążenia. Oferują równomierne rozłożenie naprężeń, co jest ich niewątpliwą zaletą. Z kolei profile prostokątne, jeśli są odpowiednio zorientowane – czyli ustawione wyższą ścianką wzdłuż osi największego zginania – mogą oferować lepszy stosunek wytrzymałości do masy. Oznacza to, że często można zastosować lżejszy profil prostokątny, który będzie równie wytrzymały, co jego kwadratowy odpowiednik.

W praktyce, przy budowie zadaszeń tarasowych, gdzie elementy konstrukcyjne (belki główne, krokwie) często pracują na zginanie, profile prostokątne zorientowane "na sztorc" (wyższa ścianka pionowo) mogą być bardziej ekonomiczne. Pozwalają zaoszczędzić na materiale, a tym samym na kosztach zakupu, przy zachowaniu wymaganej nośności. To taki sprytny zabieg, który nie obniża jakości, a może nieco ulżyć portfelowi.

Jednakże, profile kwadratowe również mają swoje miejsce. Mogą być preferowane ze względów estetycznych, tworząc bardziej symetryczną i stabilną wizualnie konstrukcję. W niektórych przypadkach, gdy obciążenia są bardziej złożone i działają w różnych kierunkach, profil kwadratowy może zapewnić bardziej jednolitą wytrzymałość. Choć, przyznajmy szczerze, przy konstrukcji zadaszenia tarasu rzadko kiedy mamy do czynienia z tak skomplikowanymi siłami.

Podsumowując, dla większości zastosowań przy zadaszeniach tarasowych, profile prostokątne, odpowiednio zorientowane, będą doskonałym i ekonomicznym wyborem. Jeśli jednak cenimy sobie symetrię, pewność i nie mamy ograniczonych zasobów budżetowych, profile kwadratowe również będą świetnie spełniać swoją rolę.

Rozstaw słupów nośnych w konstrukcji zadaszenia

Słupy nośne – to one dźwigają cały ciężar zadaszenia, przenosząc go na fundamenty. Od ich rozmieszczenia zależy stabilność, sztywność całej konstrukcji i to, czy będziemy w stanie uniknąć niepokojących ugięć belek głównych. Tutaj nie ma miejsca na zgadywanie, trzeba działać zgodnie z zasadami fizyki i obliczeń statycznych.

Kluczowym czynnikiem determinującym rozstaw słupów jest szerokość i długość zadaszenia, a także rodzaj profili użytych do konstrukcji głównej. Im większa rozpiętość belek nośnych, tym gęściej musimy rozmieścić słupy podporowe. Zdarza się, że na tarasie o długości 6 metrów, z mocnym profilem głównym, wystarczą tylko dwa słupy na krańcach, ale często, dla zwiększenia sztywności i bezpieczeństwa, stosuje się dodatkowe punkty podparcia. W przypadku wspomnianej rozpiętości 6 metrów, podzielenie jej na 3 lub 4 przęsła poprzez rozmieszczenie słupów, może być znacznie lepszym rozwiązaniem.

Rozważając projekt opisany na początku, gdzie z jednej strony belka jest podwieszona do płyty balkonowej, a z drugiej strony docelowo ma stanąć 3 lub 4 słupy, możemy rozważyć umieszczenie ich w odległościach około 1.5-2 metrów od siebie. To stworzy nam stabilną bazę dla konstrukcji nośnej, minimalizując ryzyko ugięcia belek głównych. Należy pamiętać, że każde zwiększenie obciążenia, na przykład przez użycie cięższego pokrycia dachowego, może wymagać gęstszego rozmieszczenia słupów lub zastosowania profili o większych przekrojach.

Ważne jest również to, aby fundamenty pod słupy były solidne i odpowiednio głębokie, aby przenieść wszystkie obciążenia na grunt. Zazwyczaj kotwienie słupów wykonuje się na wylewach betonowych, które stanowią stabilną bazę. Nie wolno zapominać o odpowiednim zabezpieczeniu antykorozyjnym słupów, które odchodzą od ziemi, bo właśnie tam najczęściej zaczyna się problem.

Przed podjęciem ostatecznej decyzji dotyczącej rozmieszczenia słupów, zawsze warto skonsultować się z branżowym specjalistą lub wykonać prosty projekt statyczny, który uwzględni wszystkie przewidywane obciążenia i dobierze optymalny rozstaw słupów dla konkretnego zadaszenia.

Wytrzymałość profili stalowych na obciążenia

Gdy decydujemy się na stal, wchodzimy w świat wytrzymałości i precyzji. Profile stalowe, dzięki swoim właściwościom, oferują imponującą nośność, ale kluczowe jest dobranie ich właściwie do przewidywanych sił działających na zadaszenie. Nie możemy pozwolić sobie na to, by nasze zadaszenie uległo pod ciężarem śniegu, jak domek z kart.

Wytrzymałość profilu stalowego to złożony temat, który zależy od kilku czynników: gatunku stali, grubości ścianki, kształtu profilu, ale także od sposobu jego obróbki i zabezpieczenia. Typowe profile stalowe konstrukcyjne mają bardzo dobre parametry wytrzymałościowe, często porównywalne lub nawet lepsze od drewna, zwłaszcza w kontekście obciążeń zginających i ściskających.

Najważniejsze parametry wytrzymałościowe, które interesują nas w kontekście zadaszenia, to granica plastyczności i granica wytrzymałości na rozciąganie. Te wartości determinują, jak duży nacisk może wytrzymać profil zanim zacznie się trwale odkształcać lub pękać. W praktyce, przy wyborze profili do zadaszeń tarasowych, kierujemy się przede wszystkim ich zdolnością do przenoszenia obciążeń zginających, które działają na belki nośne i krokwie.

Dla konstruktora kluczowe są obliczenia statyczne, które określają, jakie obciążenia (np. ciężar własny konstrukcji, pokrycie dachowe, obciążenie śniegiem, wiatrem) będą działać na poszczególne elementy. Na podstawie wyników takich obliczeń dobiera się odpowiednie przekroje i grubości profili, tak aby zapewnić wystarczający margines bezpieczeństwa. Na przykład, dla zadaszenia o długości 6 metrów, profile główne mogą wymagać parametrów przekraczających te, które stosuje się dla mniejszych, ażurowych konstrukcji.

Należy pamiętać, że cienkościenne profile stalowe, popularne w niektórych typach zabudowy, mogą być podatne na odkształcenia przy większych obciążeniach. Dlatego tak ważne jest, aby stosować profile o odpowiedniej grubości ścianki, dopasowane do indywidualnych potrzeb i przewidywanych warunków eksploatacji. Lepiej zainwestować w solidniejszy materiał, niż później martwić się, czy konstrukcja wytrzyma nadchodzącą zimę.

Konserwacja i zabezpieczenie profili stalowych zadaszenia

Stal jest wytrzymała, ale wrażliwa na korozję. Aby nasze stalowe zadaszenie tarasowe służyło nam przez lata, jak wierny rycerz, musimy o nie odpowiednio zadbać. Konserwacja i zabezpieczenie profili to klucz do sukcesu, zapobiegające rdzewieniu i utracie wytrzymałości.

Podstawową metodą ochrony stali jest malowanie proszkowe lub natryskowe farbami antykorozyjnymi. Choć zakup profili stalowych już pomalowanych jest wygodny, osobiście zawsze zalecam dodatkowe zabezpieczenie, zwłaszcza miejsc cięcia i spawania, które są najbardziej narażone na kontakt z wilgocią. Warstwa farby powinna być równomierna i dobrze przylegająca.

Kolejnym ważnym aspektem jest zabezpieczenie miejsc styku z innymi materiałami, zwłaszcza z betonem lub drewnem. Wszelkie połączenia, gdzie może gromadzić się wilgoć, powinny być odpowiednio uszczelnione. Użycie podkładek gumowych czy specjalnych uszczelniaczy może znacząco przedłużyć żywotność naszej konstrukcji.

Regularna kontrola stanu zabezpieczenia jest równie ważna. Co roku, najlepiej wiosną, warto przejrzeć całą konstrukcję pod kątem ewentualnych uszkodzeń powłoki lakierniczej, ognisk rdzy czy luźnych elementów. W razie potrzeby, wykonajmy drobne naprawy, łatając ewentualne ubytki farby. To takie drobne zabiegi pielęgnacyjne, które działają jak dobre serum dla naszej stalowej konstrukcji.

Pamiętajmy, że miejsca spawane wymagają szczególnej uwagi. Po spawaniu należy dokładnie oczyścić spoiny i zabezpieczyć je specjalnymi podkładami cynkowymi, a następnie pomalować. Zaniedbanie tego etapu może skutkować szybkim pojawieniem się rdzy w tych newralgicznych punktach.

Alternatywne przekroje profili do zadaszeń tarasowych

Chociaż omawiane profile zamknięte, kwadratowe i prostokątne, są najpopularniejszym wyborem, warto mieć świadomość istnienia innych rozwiązań, które mogą być równie skuteczne, a czasem nawet bardziej optymalne dla konkretnych zastosowań. Czasem warto spojrzeć poza utarte schematy.

W przypadku potrzeby uzyskania bardzo dużej sztywności przy stosunkowo niewielkiej masie, można rozważyć profile zimnogięte o skomplikowanych kształtach, na przykład typu "C" czy "U", które po odpowiedniej konfiguracji mogą tworzyć bardzo wytrzymałe kratownice. Jednakże, ich montaż bywa bardziej skomplikowany i wymaga specjalistycznych złączy.

W niektórych nowatorskich projektach można też spotkać się z wykorzystaniem profili aluminiowych lub hybrydowych, łączących stal z innymi materiałami. Aluminium jest lżejsze i odporne na korozję, ale mniej wytrzymałe niż stal, co często wymaga stosowania większych przekrojów lub dodatkowych wzmocnień.

Tradycyjne profile stalowe walcowane na gorąco, takie jak ceowniki czy dwuteowniki, również mogą być stosowane w budowie zadaszeń, szczególnie w konstrukcjach o większych rozpiętościach i obciążeniach. Ich wytrzymałość jest bardzo wysoka, jednak wiążą się z większym ciężarem i zazwyczaj wymagają profesjonalnego cięcia i spawania.

Ostateczny wybór przekroju profilu powinien być podyktowany indywidualnymi potrzebami projektu: przewidywanymi obciążeniami, rozpiętościami, dostępnym budżetem oraz oczekiwaniami estetycznymi. Nie ma jednego uniwersalnego "najlepszego" profilu – liczy się optymalne dopasowanie do konkretnej sytuacji. Zawsze warto poświęcić chwilę na analizę, aby uniknąć przyszłych rozczarowań.

Q&A: Jaki profil na zadaszenie tarasu

  • Jakie przekroje profili są zalecane do budowy zadaszenia tarasu o wymiarach 6x5m, z pokryciem z blachodachówki?

    Dla głównej konstrukcji zadaszenia, która ma rozpiętość ok. 6 metrów, zaleca się stosowanie profili zamkniętych o przekroju prostokątnym, np. 100x100x3 mm lub zbliżonych wymiarach. Profile te powinny być usytuowane "na sztorc" dla zwiększenia wytrzymałości. Jeśli chodzi o łaty, na których będzie mocowana blachodachówka, rozstaw między nimi powinien wynosić od 80 do 100 cm. W przypadku rozpiętości łat ok. 4-4,5 metra, profile o przekroju 60x30x3 mm mogą okazać się wystarczające.

  • Czy profil zamknięty 100x100x3 mm jest odpowiedni jako główne belki konstrukcyjne dla zadaszenia tarasu?

    Profil zamknięty o wymiarach 100x100x3 mm jest zazwyczaj solidnym wyborem jako główna belka konstrukcyjna dla zadaszenia tarasu, szczególnie przy rozpiętościach rzędu 6 metrów, gdzie planuje się podparcie na kilku słupach. Sugeruje się jednak, aby profile leżące (w tym przypadku główne belki) miały przekrój prostokątny, a nie kwadratowy, co może zapewnić podobną wytrzymałość przy mniejszej wadze.

  • Jakie profile można zastosować na łaty do zadaszenia tarasu pokrytego blachodachówką? Jak gęsto powinny być ułożone?

    Na łaty, które będą stanowić podstawę dla blachodachówki, można zastosować profile zamknięte o wymiarach 60x30x3 mm. Zalecany rozstaw między łatami wynosi zazwyczaj od 80 do 100 cm, w zależności od specyficznego typu blachodachówki oraz obciążenia, jakie konstrukcja będzie musiała przenosić. Przy rozpiętości około 4-4,5 metra dla łat, profil 60x30x3 mm zazwyczaj spełnia swoją funkcję.

  • Co warto rozważyć w kwestii rozmieszczenia słupów podtrzymujących konstrukcję zadaszenia tarasu?

    W przypadku zadaszenia o rozpiętości 6 metrów, warto rozważyć rozmieszczenie słupów w sposób zapewniający optymalne rozłożenie obciążeń. Jedna z proponowanych konfiguracji zakłada podwieszenie profilu na płycie balkonu od spodu oraz zastosowanie słupów na końcach (łącznie 6 metrów rozpiętości). Alternatywnie, można zastosować 3 lub 4 słupy na jednej stronie, a na drugiej stronie 2 słupy wraz z przytwierdzeniem belki pod balkonem. Kluczowe jest zapewnienie stabilności i odpowiedniego podparcia całej konstrukcji.